Stefan Ahnhem, eerder werkzaam in de tv- en filmbranche, schreef vorig jaar met Zonder gezicht zijn thrillerdebuut.
Een thriller die erg goed werd ontvangen. Het is het eerste deel van een nieuwe serie met rechercheur Fabian Risk in de hoofdrol.
Ruim een jaar later verschijnt het 2e deel in de serie, met de titel Negen.
Risk krijgt in Negen te maken met een complexe zaak op Zweedse grond, een brute moord, een ontvoering. De moordenaar lijkt als een bezetene tekeer te gaan en vermoord zijn slachtoffers op de meest gruwelijke wijzes. Ondertussen werkt rechercheur Dunja Hougaard op Deense grond aan een soortgelijke zaak. Hebben deze zaken met elkaar te maken en is het het werk van een copy-cat?
In zijn eerste boek Zonder gezicht, welke ik met veel plezier las, maar naar mijn idee op sommige punten iets té uitgebreid en over the top was, heeft de auteur sindsdien een dusdanige groei doorgemaakt wat goed merkbaar is in zijn tweede boek. Blijkbaar zat Ahnhem met zijn debuut nog in de aftastende fase, maar met Negen zet hij een strak geregisseerde, bloedstollende en razend spannende thriller neer.
Het boek begint met een prachtige, bijna poëtisch geschreven proloog, waarna hij overschakelt naar een gelijk pakkend eerste hoofdstuk, waarin de spanning direct voelbaar is. Dit weet hij gedurende het hele boek vast te houden. Middels korte hoofdstukken blijf je aan het boek gekluisterd en wil je alleen nog maar doorlezen.
De karakters komen levensecht over en zowel Risk en zijn team als Hougaard zijn 2 rechercheurs die je na Negen in je hart zult sluiten, Ahnhem geeft ons een goed kijkje op zowel de werkvloer als in hun privé-levens. Ik hoop dan ook dat we van Hougaard in een volgend deel ook nog meer zullen horen. (Deel 3 is in de maak volgens het dankwoord)
Negen is overigens een boek wat erg goed als los deel te lezen is, je zou het ook als eerste deel kunnen zien, want het zou een prequel zijn op (het gene wat vooraf ging aan) Zonder Gezicht. Ik denk dat het al té lang geleden is dat ik deze las, want ik heb het niet ervaren als ‘voorgeschiedenis’.
Als je denkt dat je na de vele plotwendingen in het boek, tijdens de epiloog eindelijk op adem kunt komen, think again, want hierna heeft Ahnhem nog een superspannend hoofdstuk voor ons in petto. Negen is net als Zonder gezicht weer een behoorlijk dikke pil, maar Negen heeft geen letter te veel, is hier en daar behoorlijk gruwelijk en is spannend tot de laatste bladzijde!
Stefan Ahnhem zet met Fabian Risk deel 2 zijn definitieve stempel in deze dijk van een thriller die staat als een huis!
★★★★½
Thrillerlovers 